مقاله بتن های با مقاومت کششی بالادوشنبه 25, آگوست 2025

بتن به‌عنوان یکی از پرکاربردترین مصالح ساختمانی، دارای مقاومت کششی محدود است که می‌تواند منجر به ترک‌خوردگی و کاهش دوام سازه‌ها شود. بتن های با مقاومت کششی بالا، به عنوان یکی از مصالح پیشرفته در صنعت ساخت‌وساز، به منظور کاهش ترک‌خوردگی و افزایش دوام در شرایط سخت محیطی توسعه یافته‌اند. این نوع بتن ها با استفاده از مواد افزودنی معدنی و شیمیایی خاص، الیاف تقویتی و سنگدانه‌های بهینه‌سازی‌شده تولید می‌شوند. ترکیب مواد افزودنی و الیاف باعث افزایش ۳۰ تا ۵۰ درصدی مقاومت کششی و کاهش ترک‌خوردگی می‌شود .این تحقیق به بررسی روش‌های متنوع افزایش مقاومت کششی در بتن می‌پردازد. استفاده از الیاف تقویت‌کننده مانند فولاد، شیشه، کربن و پلی‌پروپیلن، یکی از روش‌های مؤثر است که موجب کاهش ترک‌خوردگی و بهبود استحکام کششی می‌شود. افزودنی‌های شیمیایی، نظیر فوق روان‌کننده‌ها و مواد کاهنده آب، از دیگر گزینه‌های مؤثر هستند که پیوند ذرات را تقویت کرده و تراکم ساختار بتن را افزایش می‌دهند. مواد پوزولانی مانند خاکستر بادی و میکروسیلیس نیز با پر کردن منافذ و بهبود ساختار داخلی بتن، به مقاومت کششی کمک می‌کنند.
استفاده از نانوذرات، به‌ویژه نانو سیلیکا، موجب بهبود ساختار میکروسکوپی بتن و افزایش چسبندگی بین اجزای آن می‌شود. روش‌های مکانیکی نظیر پیش‌تنیدگی و پس‌تنیدگی نیز از طریق کاهش تنش‌های کششی اعمال شده بر بتن، کارایی بالایی دارند. علاوه بر این، عمل‌آوری بهینه با تأمین رطوبت و دمای مناسب، فرآیند هیدراتاسیون را کامل‌تر کرده و موجب افزایش مقاومت کششی بتن می‌شود. استفاده از بتن های پلیمری و جایگزینی سیمان با رزین‌های خاص، به عنوان رویکردهای نوین، باعث افزایش مقاومت کششی و کاهش نفوذپذیری بتن می‌شود. همچنین، اعمال گرمایش و استفاده از کیورینگ حرارتی در مراحل اولیه عمل‌آوری بتن، به‌طور مؤثری ساختار بتن را تقویت می‌کند.

واژگان کلیدی: بتن با مقاومت بالا، الیاف فولادي، الیاف پلی پروپیلن، الیاف شیشه